Tuesday, April 26, 2011

შეღავათი თუ ბადე ჯარიმებზე „სათევზაოდ“

ეკოპალიტრა (25.04.2011)

აუდიტორების მეშვეობით საგასადასახადო მეტი კომპანიის შემოწმებას შეძლებს

 ხელისუფლების ბოლოდროინდელი ინიციატივა, რომ მეწარმემ მაკონტროლებელი ორგანო თავად აირჩიოს, ჯერ მხოლოდ მსჯელობის საგანია. პრემიერ-მინისტრ ნიკა გილაურის განმარტებით, საგადასახადო ინსპექტორი შესაძლოა კერძო აუდიტორმა ჩაანაცვლოს და აუდიტორული კომპანიის შემოწმების აქტი საგადასახადოს შემოწმების აქტად ჩაითვალოს. აუდიტორი კი საგადასახადოსგან უნდა იყოს ლიცენზირებული. მაგრამ ერთია მთავრობის მხრიდან შეთავაზება, მეორე - მისი ხორცშესხმა. კონკრეტული გადაწყვეტილებების გამოკვეთამდე, მეწარმეებსაც და კერძო აუდიტორებსაც ჯერჯერობით"დალოდების საათები" აქვთ. პირველ ეტაპზე პროექტი 3-6 თვის განმავლობაში, პილოტურ რეჟიმში ამოქმედდება.

ზურაბ ლალაზაშვილი (საერთაშორისო აუდიტური კომპანია BDO-ს მმართველი პარტნიორი საქართველოში, საქართველოს ბიზნეს-ასოციაციაში არსებული საგადასახადო-საბაჟო კომიტეტის თავმჯდომარე):
"ჯერ იდეის განხილვა მიმდინარეობს და კომპანიებისთვის საქმიანი შეთავაზებები არ დაწყებულა. საუბარია საპილოტე რეჟიმში გადამხდელების შერჩევაზე, რომლებსაც აუდიტური კომპანიები შეამოწმებენ. თუმცა ჯერ უცნობია, რა კრიტერიუმებით შეირჩევიან თვით აუდიტური კომპანიები. სავარაუდოდ, აკრედიტაციის მისაღებად აუდიტორებსა და ასევე გადამხდელებსაც რამე პრინციპით დაყოფენ.

ეს შეიძლება იყოს წვრილი, საშუალო და მსხვილი გადამხდელები და მათი შემმოწმებელი აუდიტური კომპანიების გამორჩევა. მნიშვნელოვანია, როგორ გადაამოწმებს კერძო აუდიტორის მიერ უკვე შემოწმებულ მეწარმეს შემოსავლების სამსახური, ან თუ სახელმწიფომ მეწარმის შემოწმებისას დარღვევა აღმოაჩინა, პასუხისმგებლობა ვის დაეკისრება. ამჟამად განვიხილავთ ასეთ ვარიანტს, რომ მეწარმეს, რომელსაც აუდიტური კომპანია შეამოწმებს, შემოსავლების სამსახურის მხრიდან შემოწმება აღარ დაემუქროს, არამედ შემოწმდეს მეწარმის შემმოწმებელი კერძო აუდიტური კომპანია“.

შიშობენ, რომ აუდიტორი, რომელიც მეწარმეების შემოწმების უფლებას მიიღებს, შესაძლოა სახელმწიფოს წნეხის ქვეშ მოექცეს და შემოსავლების სამსახურის „საქმე აკეთოს“, ანუ მეწარმეების სერიულ დაჯარიმებას მიჰყოს ხელი. ზურაბ ლალაზაშვილი იმედოვნებს, რომ კერძო აუდიტორი პასუხისმგებელი არ იქნება შემოსავლების სამსახურის მიმართ, შესაბამისად, არც მეწარმის"გამოჭერაზე" იქნება გაფაციცებული, თუმცა ეს ალბათ ნაკლებად მოსალოდნელია.

რამდენად მიმზიდველი შეიძლება იყოს აუდიტური კომპანიებისთვის შემოწმებაზე მუშაობა? როგორც ირკვევა, შესაძლოა ბევრს ამ მიზნით აკრედიტაციის მიღება არც უღირდეს.

ფრიდონ ალშიბაია (აუდიტური ფირმა შპს „ააფ-კონსალტინგის“ მმართველი პარტნიორი):"აუდიტორული საქმიანობის ლიცენზია გაიცემა ნებისმიერ აუდიტურ კომპანიაზე, რომელშიც ერთი სერტიფიცირებული აუდიტორი მაინც მუშაობს. ლიცენზიას აუდიტორული საქმიანობის საბჭო გასცემს. ამ პროექტის მიზნებისთვის კი ლიცენზია შემოსავლების სამსახურმა უნდა გასცეს. ალბათ ეს არ გაკეთდება ყველა აუდიტური კომპანიისთვის. არ არის გამორიცხული, ზოგიერთმა მათგანმა ეს ლიცენზია არც აიღოს. მართალია, პროექტი თითქოს დამატებითი შემოსავლის მომტანია, მაგრამ ძალიან დიდია პასუხისმგებლობაც“.

როგორც ირკვევა, ერთ-ერთი მიზეზი, რის გამოც ხელისუფლებისგან ეს იდეა წამოვიდა, ის არის, რომ შემოსავლების სამსახურს რესურსი არ ჰყოფნის, არ უღირს წვრილი კომპანიების დევნა. კერძო აუდიტორების მეშვეობით კი სახელმწიფო უფრო მეტ მეწარმეს შეამოწმებს. შესაბამისად, ბიუჯეტიც უფრო მეტად"იხეირებს". აქამდე შეუმოწმებელი ფირმების თუნდაც მცირე ჯარიმებმა, რომლებსაც კერძო აუდიტი დაარიცხავს, ჯამში შესაძლოა საკმაოდ დიდი თანხა შეადგინოს.
თუმცა ხელისუფლება, ცხადია, ამტკიცებს, რომ ეს ნაბიჯი ბიზნესის ხელშესაწყობისთვის იდგმება.

ფრიდონ ალშიბაია: „ჩემი აზრით, შემოსავლების სამსახურს რესურსი მართლაც არ ჰყოფნის. ვიცი რამდენიმე საწარმო, რომელთა შემოწმება ჯერ კიდევ შარშან უნდა დამთავრებულიყო და დღესაც გრძელდება. შეუძლებელია წინასწარ თქმა, ეს ინიციატივა რეალურად წაადგება ბიზნესს თუ არა. თუ არაკვალიფიციურად ჩატარებული აუდიტის გამო აუდიტური კომპანიისთვის დაკისრებული სანქციები დიდი იქნება, ბევრი აუდიტორი აღარ გარისკავს, შემოწმებას მაქსიმალური სიმკაცრით ჩაატარებს და ყველა სადავო თუ უდავო საკითხს ბიუჯეტის სასარგებლოდ გადაწყვეტს... საბოლოოდ მაინც მივალთ იმ მდგომარეობამდე, რომ გადამხდელისთვის მნიშვნელობა არ ექნება, „მგელი შეჭამს თუ მგლისფერი ტურა“. თუმცა ვნახოთ, ყველაფერს დრო გვიჩვენებს “.

გიორგი ცერცვაძე (შპს აუდიტურ კონცერნს „ცოდნისას“ გენერალური დირექტორი):"ახალი ინიციატივის ფარგლებში რამე შეთავაზება სახელმწიფოსგან არ მიგვიღია. თუ გადამხდელთა შემოწმების უფლება განურჩევლად ყველა აუდიტურ ფირმას მისცეს (მაგალითად, ახალლიცენზირებულ ფირმებსაც), ეს მძიმე შეცდომა იქნება. შესაძლოა ზემოაღნიშნული მიზეზები რეალური იყოს - შემოსავლების სამსახურს რესურსი არ ჰყოფნიდეს, ან ბიზნესის ხელშეწყობას ცდილობდეს. მინდა ვთქვა, რომ თუ იდეამ არ გაამართლა, „ბიზნესის სასიკეთოდ გადადგმული ნაბიჯი“ შეიძლება „ბიზნესისთვის გაწეულ დათვურ სამსახურად“ გადაიქცეს. დაჯარიმების საფრთხემ თითქმის ყველა მეწარმე აიძულა, აღრიცხვიანობა მოეწესრიგებინა და თავისი ბიზნესი „გაეთეთრებინა“, ახლა კი მას შეიძლება გაუჩნდეს იმედი, რომ დაჯარიმების საფრთხის წინაშე აღარ დგას და აუდიტურ კომპანიას ადვილად გაურიგდება“.

ბიზმესომბუდსმენი კი ამბობს, რომ მთავრობის ინიციატივის მიზანი ხელისუფლებასა და ბიზნესს შორის ნდობის აღდგენაა. გიორგი პერტაიას განცხადებით, კერძო აუდიტორის შემოწმება საგადასახადო სამსახურისთვის ხშირად არაფერს ნიშნავდა, მაინც ამოწმებდნენ და აჯარიმებდნენ კიდეც. გადამწყვეტი კი იქნება აუდიტური კომპანიების შერჩევა. რამდენად შესწვდება მათ მომსახურებას საშუალო ბიზნესი, ეს იმაზეა დამოკიდებული, მაგალითად, მხოლოდ ე.წ. „დიდი ოთხეული“ შეირჩევა (PricewaterhouseCoopers, Deloitte Touche Tohmatsu, Ernst & Young, KPMG), თუ აუდიტორების უფრო ფართო სპექტრი.

აუდიტური კომპანიებისთვის უმნიშვნელოვანესი იქნება საგადასახადო შემოწმებაზე აკრედიტაციის გაცემის პრინციპი და შემდეგ უკვე კონტროლის მექანიზმი. ზურაბ ლალაზაშვილის თქმით, მისი კომპანია მხოლოდ იმ შემთხვევაში დაინტერესდება, თუ დაინახავს, რომ ეს გრძელვადიანი სტრატეგიაა და არა ერთჯერადი ღონისძიება.

ციფრების ენით
- საქართველოში რეგისტრირებულია სამასზე მეტი აუდიტური კომპანია.
- რეგისტრირებულთაგან აქტიურად მოქმედია 20-30 კომპანია.
- 2011 წლის 1-ელი მარტის მდგომარეობით, საქართველოში რეგისტრირებულია 350 241 ბიზნესსუბიექტი.

Tuesday, April 5, 2011

საბანკო სესხის ანატომია

ეკოპალიტრა (04.004.2011)

"კრედიტი მხოლოდ მსესხებელთა ვიწრო წრისთვის არის ხელმისაწვდომი"


 არის თუ არა საქართველოში კრედიტები ძვირი, ვის შეუძლია ბანკიდან კრედიტის შედარებით იაფად მიღება და რა ტენდენციებია ამ მხრივ საქართველოში? - ამ საკითხებზე „ეკოპალიტრა“ ეროვნული ბანკის ყოფილ ვიცე-პრეზიდენტს, საქართველოს სტრატეგიისა და საერთაშორისო კვლევების ფონდის ექსპერტს, პროფესორ მერაბ კაკულიას ესაუბრა.
 
- საქართველოს ეროვნულმა ბანკმა (სებ) გაზარდა მონეტარული პოლიტიკის განაკვეთი, რასაც ინფლაციის შესაჩერებელ ერთ-ერთ ბერკეტად იყენებს. ამით გაიზარდა პროცენტი ბანკების მიერ სებ-ისგან ნასესხებ სახსრებზე. ეს კლიენტებს სესხებს საგრძნობლად გაუძვირებს, თუ ბანკებს მარჟის შემცირებით შეუძლიათ განაკვეთების მეტ-ნაკლებად შენარჩუნება?
- ზაფხულიდან მოყოლებული, ეროვნულმა ბანკმა ინფლაციის მოთოკვის მიზნით რამდენჯერმე ასწია მონეტარული პოლიტიკის განაკვეთი, თუმცა უშუალოდ ამ გადაწყვეტილებას კრედიტის გაძვირება არ გამოუწვევია არც ეროვნულ და არც უცხოურ ვალუტაში. ლარში გაცემული კრედიტების განაკვეთებზე ამ ინსტრუმენტის ზემოქმედება უმნიშვნელოა. რაც შეეხება უცხოურ ვალუტაში გაცემულ კრედიტებზე საპროცენტო განაკვეთების მატებას, ეს ძირითადად მინიმალური სარეზერვო მოთხოვნის ზრდას უკავშირდებოდა.

ვთქვათ, თუ ადრე ბანკი მის მიერ დეპოზიტის სახით მოზიდული ყოველი $100-იდან ეროვნულ ბანკში $5-ს არეზერვებდა, ახლა უკვე $15 უნდა დაარეზერვოს. საკრედიტო რესურსის ამ გზით გაძვირება საპროცენტო განაკვეთების შენარჩუნების ნაკლებ შანსს ტოვებს.

- „მსოფლიო ეკონომიკური ფორუმის“ რეიტინგის მიხედვით, საქართველო სესხების მიუწვდომლობის რეიტინგში 139 ქვეყანას შორის 125-ე ადგილზეა...
- ბანკების საკრედიტო პორტფელი შარშან თითქმის 21%-ით გაიზარდა, მაგრამ კრედიტი მხოლოდ მსესხებელთა ვიწრო წრისთვის არის ხელმისაწვდომი. იურიდიული პირებიდან - ძირითადად, მსხვილი იმპორტიორებისთვის, სამრეწველო და სამშენებლო კომპანიებისთვის, რომელთაც შედარებით სტაბილური ბიზნესი აქვთ; ფიზიკური პირებიდან მსესხებელთა პრივილეგირებულ ჯგუფში, პირველ რიგში, იმავე კომპანიებისა და ბანკების მესაკუთრეები და თანამშრომლები, სახელმწიფო მოხელეები, აგრეთვე ის მოქალაქეები შედიან, რომლებიც მეტ-ნაკლებად ხანგრძლივად არიან დასაქმებული ან/და მნიშვნელოვანი მოცულობის უძრავ ქონებას ფლობენ.

ამ ტიპის იურიდიულ და ფიზიკურ პირთა რაოდენობა ერთობ მცირეა და ამდენად გასაკვირიც არ არის, რომ სესხების წვდომის მიხედვით საქართველოს რეიტინგი დაბალია, თუმცა ძნელი დასაჯერებელია, რომ 139 ქვეყნიდან ამ მხრივ მხოლოდ 14 ქვეყანას ჰქონდეს საქართველოზე უარესი მდგომარეობა. მართალია, საქართველოში კრედიტის აღება ძნელია, მაგრამ მიმაჩნია, რომ ეს რეიტინგი სინამდვილეს არ ასახავს. საქართველო ასეულში მაინც უნდა იყოს.

- რამდენად სამართლიანად არის სესხების განაკვეთები განსაზღვრული? შეიძლება თქმა, რომ ბანკები ერთმანეთში გარიგებული არიან მაღალი ფასის დაწესებაზე, ან იქნებ არც არის კრედიტი საქართველოში ძვირი?
- განაკვეთებს საკრედიტო რესურსების მოთხოვნა-მიწოდება განსაზღვრავს. მართალია, საქართველოში საკრედიტო რესურსების მიწოდება, დეპოზიტების სახით, შარშან არსებითად გაიზარდა, იგი მაინც ჩამორჩება კრედიტებზე მოთხოვნას. არანაკლებ მნიშვნელოვანია ის, რომ გარკვეული დადებითი ძვრების მიუხედავად, მაკროეკონომიკური გარემო საქართველოში მაინც არამდგრადია და ბანკები რისკებს ერთობ კონსერვატიულად აფასებენ. ამიტომ საპროცენტო განაკვეთები საქართველოში, ზოგადად, მაღალია.

ბანკები დაინტერესებული არიან კრედიტის გაცემით და არ აწყობთ საპროცენტო განაკვეთების ისეთი დონე, რომელიც მათთვის მისაღებ მსესხებელს დააფრთხობს. ასეთი მსესხებელი კი, როგორც უკვე ვთქვი, საქართველოში ბევრი არ არის. ამიტომ ბანკები მათ გადაბირებას ყველანაირად ცდილობენ. სთავაზობენ შედარებით ხელსაყრელ საპროცენტო განაკვეთებს, რომელშიც რისკის პრემია მინიმუმამდეა დაყვანილი. სხვა მსესხებლებისთვის კი რისკის პრემია მაღალია. ამდენად, საქართველოში კრედიტები იმ მსესხებლებისთვის არის შედარებით ძვირი, რომლებიც, ბანკების აზრით, მაღალი რისკის მატარებელი არიან.

- სხვა ქვეყნებში საშუალოდ რა განაკვეთებია დაწესებული კრედიტებზე და რა განაპირობებს მათ შორის განსხვავებებს?
- საშუალო საპროცენტო განაკვეთი აშშ-ში კრედიტებზე დაახლოებით 7%-ია. ეს იმას ნიშნავს, რომ კრედიტის ზოგიერთ სახეობაზე განაკვეთი 7%-ზე მეტია, ზოგზეც ნაკლები, მაგალითად, იპოთეკური კრედიტი აშშ-ში 6%-ის ფარგლებშია. გერმანიაში საშუალო საპროცენტო განაკვეთი დაახლოებით 6%-ია, დიდ ბრიტანეთში - 5,5%. ყველაზე დაბალი საშუალო საკრედიტო განაკვეთები შვეიცარიაშია - 3%-ზე ოდნავ მეტი. რაც შეეხება პოსტსაბჭოთა სივრცეს, რუსეთში - 10%-ია, ყაზახეთში - 12%, უკრაინაში - 15%, მოლდავეთში - 19%, ყირგიზეთში - 25%. რაკი ასეთი განაკვეთები არსებობს, ესე იგი, არსებობს მოთხოვნა.

საქართველოში საშუალო საპროცენტო განაკვეთი დაახლოებით 19%-ია. განსხვავების მიზეზი, პირველ რიგში, საკრედიტო რესურსის ფასია. სწორედ ის არის კრედიტის ფასის მთავარი კომპონენტი. საქართველოში რომ საშუალო განაკვეთი 19%-ია, მისი უდიდესი ნაწილი დეპოზიტების ფასზე მოდის. თუმცა ბანკი მხოლოდ დეპოზიტებით მოზიდული სახსრებიდან არ გასცემს კრედიტს, შესაძლოა რომელიმე უცხოური ბანკიდან ჰქონდეს სესხი აღებული. გარდა ამისა, კრედიტის ფასის ძალზე მნიშვნელოვანი კომპონენტია რისკის პრემია. არის კიდევ საოპერაციო ხარჯებიც, თუმცა ისინი საპროცენტო განაკვეთის ფორმირებაში გადამწყვეტ როლს არ თამაშობენ.

- უცხოური ბანკებიდან საკრედიტო რესურსი დაახლოებით რა უჯდება ადგილობრივ ბანკებს?
- საპროცენტო განაკვეთი უცხოური ბანკიდან ნასესხებ სახსრებზე ამ ბანკის ქვეყანაში არსებულ საშუალო განაკვეთზე დაბალია. ბევრი რამ არის დამოკიდებული იმაზე, თუ როგორ აფასებს უცხოური ბანკი მსესხებელი ბანკის ქვეყნის რისკს. მხედველობაში მიიღება ისიც, თუ, რისთვის არის ნასესხები საკრედიტო რესურსი - იპოთეკური, მცირე და საშუალო ბიზნესის თუ სამომხმარებლო კრედიტების გასაცემად. ფაქტია, რომ ქართული ბანკებისთვის უფრო იაფია უცხოური ბანკებისგან ნასესხები რესურსი, ვიდრე დეპოზიტების სახით მოზიდული. ამიტომ უცხოური საკრედიტო ხაზების ხარჯზე გაცემული კრედიტების საპროცენტო განაკვეთები შეიძლება ნაკლები იყოს, ვიდრე დეპოზიტების რესურსის შემთხვევაში.

- შეიძლება ვთქვათ, რომ ჩვენთან უფრო დაბალი საკრედიტო რისკია, ვიდრე მაგალითად ყირგიზეთში, რაკი იქ საშუალო საპროცენტო განაკვეთი 25%-ია?
- ეს იმაზეა დამოკიდებული, თავად ბანკი როგორ აფასებს თავისსავე ქვეყანაში არსებულ საკრედიტო რისკს. შეიძლება რისკი რეალურად უფრო ნაკლები იყოს. ამასთან, მაღალი საპროცენტო განაკვეთები მოცემულ ქვეყანაში, შესაძლოა, აღურიცხავი ეკონომიკის ანუ არალეგალური ბიზნესის დიდმა მასშტაბმაც განსაზღვროს. მაგალითად, თუ ქვეყანაში დიდი მოცულობით შემოდის კონტრაბანდული საქონელი, იმპორტიორები ძალიან მაღალ მოგებას იღებენ და უღირთ ძვირი კრედიტის აღება. ასეთი ვითარება იყო საქართველოში 10-12 წლის წინ და შესაბამისად, საპროცენტო განაკვეთები კრედიტებზე გაცილებით მაღალი იყო.

- თებერვალში, იანვართან შედარებით, ვადაგადაცილებული სესხების ოდენობა სამი მილიონით გაიზარდა და 183,471 მილიონი შეადგინა. რა უნდა იყოს ამის მიზეზი და ხომ არ უნდა ველოდოთ კრედიტების გაცემის კიდევ უფრო გამკაცრებას?
- წინა თვესთან შედარებით ვადაგადაცილებული სესხების 3 მლნ ლარით ზრდა თავისთავად ბევრს არაფერს ნიშნავს. მთავარია, უმოქმედო (უიმედო და საეჭვო) სესხები არ გაიზარდოს. ასეთი სესხების საერთო მოცულობა იანვარში 4,3%-ით შემცირდა, წინა წლის იმავე პერიოდთან შედარებით კი თითქმის 20%-ით. შეიძლება ითქვას, კომერციული ბანკების საკრედიტო პორტფელის ხარისხი არ გაუარესებულა და ამ მოტივით ბანკების საკრედიტო პოლიტიკაში რამე ცვლილებებს არ უნდა ველოდოთ. ანუ, ყველა ვადაგადაცილებული სესხი უიმედო და საეჭვო არ არის.